40 Yılı aşkın her dönemde iyi günde kötü günde,12 eylülden evvel Türk'ün ateşle imtihan olduğu dönemde...12 eylülde; bu gün meydanlarda nutuk atanlanların EL VERMEDİGİ ..AR GÜNÜNDE, ZOR GÜNLERDE BERABER OLDUGUM KARDEŞİMİ UGURLADIK.
O çağrılan yere gitti. Çağırana gitti.Gitmeden evvel: Kalkacağım ve bu Türk düşmanları ile mücadele edeceğim diyordu..Kalkamayacağını doktorlar bize söylemişti.
Ama O:Kalkacagım ve her türlü mücadeleyi yapacağım. Bu ülke sahipsiz değil diyordu. Devlet Beye kırgındı.Ama yaşadığı dönemde Devlet beyle ilgili aleyhte kimseleri konuşturmadı..Çevresi Devlet beye öfkeliydi..Devlet beyin hastaneye geleceği söylendi..Ali beyle yatağında konuştuk.
40Yıllık arkadaşsınız GELSİN dedim.Kardeşi Ahmet’le uzun uzun konuştuk..Devlet bey geldi.Baş başa yarım saat konuştular. ve Devlet bey gitti..
Yanına vardım. Nasıl oldu dedim:Yüzüme baktı gülümsedi..Odaya girdiğinde tedirgindi..ama Onu rahatlattım..Neler konuştuklarını anlattı..Devlet bey Kaz dağında bir apart otel ayırtmış..Gideyim mi? Tabii gitmelisin. O senin 40 yıllık arkadaşın dedim.Tabii gidemedi..TBMM.sinde ki Törende Devlet bey vardı. Kocatepe’de ve mezarlıkta yoktu..
Hemen dedikodular çıktı.Ali Bey : Devlet Bey cenazeme gelmesin diye vasiyet etmiş ondan gelmedi dediler.. Evet Öyle bir vasiyeti vardı.Ancak kendisiyle konuştuğumda Hakkımı helal ettim.Milletle helalleşmeli.Benim hakkım helal olsun ..Her şeyi ona bırakıyorum demişti..Yani Devlet Bey Kocatepe yede mezarlığa da gelebilirdi..Dalkavuklar Devlet beye ne dediler bilmiyorum.
Belki de gelmediği iyi oldu. Ancak kim niçin böyle bir şey söyledi bilmiyorum. Dalkavukluğun menzili yok...TBMM sinde törene katılanlara baktım..Hiç ölmeyeceklermiş gibi..Kimi vekil kırk yıllık arkadaşına senin ismin neydi diyecek kadar uzak..Çilesiz japoni suratlı ülkücülerden geçinenler ise sahte yüz ifadeleriyle dolaşıyorlar..
Can dostları ise üzgün ve düşünceliler...Bizse günlük işlerle telaştayız.Nerede ne zaman ne kadar kazanç sağlarız düşüncesindeyiz.Siyasiler bir görevi yerine getirmek için çaba sarf ediyorlar.Sanki zorunlu ve zoraki..Camiye duyan dostları gelmiş..Türkiye’nin her tarafından dostları..Omuzlarda taşınıyor..Mezarlık kalabalık. O güne kadar görmediğim bir yağmur.Rahmetle uğurlanıyor.Duamız rahmetle karşılanması..
Şimdi soruyorum üzmeye ve kırılmaya değdi mi?Rabbim mekanını cennet eylesin.Nur içerisinde yatsın..