Gitti dağın başına çâresizim demedi
Böyle değerler gördüm asla boyun eğmiyor
Darda kaldı iç çekti haram lokma yemedi
Demek dimdik durmuşlar yüz sürmeye değmiyor
Birileri semirdi parayla oynadılar
Kadına şiddet arttı feryadı duymadılar
Yığınlar işsiz kaldı onlar hiç doymadılar
Belli tezgâh kurmuşlar gökten servet yağmıyor
Geçim tümden zorlaştı döndü yarış pistine
Yağlı posta yapışan sırtın döndü dostuna
Karabulut bir çöktü suskunluğun üstüne
Yeri göğü sarmışlar güneş umut doğmuyor
Dostluklar yara aldı yaraları saran yok
Yol alan yolda kaldı yüklerini soran yok
Bu nasıl dünya Rabbim hayra akıl yoran yok
Akılları dermişler kimse hakkı öğmüyor
Âşık CAFEROĞLU,17.9.2014