Eğitimin İki yüzü
Henüz 13, 15 yaşlarındalar... Sabahları okulun, öğlenleri ise marangozhanenin yolunu tutmak zorundalar. Ailelerine destek için çıraklık yapıyorlar. Haftalıkları 30 - 45 TL arası değişen çocuk işçilerin hayali; okuyup doktor, mühendis olmak.
~~Diyarbakır’ın Sur ilçesinde dar bir sokak: Marangozcular Sokağı. Adını sokak boyunca yayılan magangoz atölyelerinden alıyor.
Burada mesai erken başlıyor. Çıraklar ve ustalar işlerinin başında, yoğun çalışıyorlar. Kimisi sandalye yapıyor; kimisi masa, kimisi bahçe mobilyası kesiyor.
Günün yarısını marangozhanede geçiren okullu çocuk işçiler, ev ödevlerini ise akşam eve döndüklerinde yapabiliyor.
Küçük ellerden çıkan mobilyalar da Türkiye’nin dört bir yanına ve yurtdışına satılıyor. İşyeri sahipleri ise çocukların boş vakitlerinde çalışmalarının daha iyi olacağı görüşünde. Çocuk işçilerin bir çoğu kayıt dışı çalıştığı için rakamlar tam olarak bilinmiyor.
13 yaşındaki H.A. da buradaki maragozhanelerin birinde çalışıyor. Ustasının makinede şekil verdiği mobilya parçalarını monte ediyor. Okuldan gelir gelmez işe koyuluyor.
Sabah okula gidiyor, öğleden sonra ise marangozhanede çalışıyor, kendi parasını kazanabilmek için çalıştığını söylüyor;
“İhtiyaçlarımı karşılıyorum, annemin ihtiyaçlarını karşılıyorum. Haftada 30 lira kazanıyorum. Anneme veriyorum; okul, ev ihtiyaçlarına kullanıyor. Bütün yıl çalışıyorum. Akşamları ders çalışıyorum. Okulu bitirince meslek sahibi olmak istiyorum. Marangoz olmak istemiyorum.”
12 yaşındaki O.B.'nin işi ise ustanın elinden çıkan parçaları zımparalamak. O da öğrenci. Yarım gün okula gidiyor, yarım gün işe.
“Bire kadar okuldayım, okul bitince marangozhaneye geliyorum. Haftada 30 lira kazanıyorum, paramı anneme veriyorum; okula gttiğimde bana harçlık veriyor. Büyüyünce doktor olmak istiyorum. Bu işi meslek sahibi olana kadar yapacağım. Okulu bitirip meslek sahibi olacağım. Okulu bitiremezsem maragozluk yaparım.”
Marangozhanenin en büyüğü 15 yaşındaki M.B, 8’nci sınıf öğrencisi. Boş zamanlarını değerlendirmek için çalıştığını söylüyor:
“Haftada 45 lira kazanıyorum. Paramı anneme veriyorum biriktiriyor. Bütün yıl çalışıyorum. Öğleye kadar okula gidiyorum, öğleden sonra buradayım. Okulu bitirebilirsem bitiririm, yoksa marangoz olurum. Şimdilik tek başıma bir ürün yapamam ama ileride yapabilirim.”
Milligazete