Sen, bozkırda açan kır çiçeği,
Sabahın seherinde
Kanayan bayrak
Ve kimsenin ulaşamadığı yere
Süzülüp giden güvercin
Kanatların parlak mı parlak.
Köyde, kentte her yerde
Koşarsın her dertliye, her derde
Yılmaz, yorulmaz didinirsin.
Kucakladığın yurt çocuğunu,
Bir baba gibi okşar,
Bir anne gibi sarar,
Eğitim ile yoğurursun.
O, yarın senden bir parça,
Senden bir ses,
Bir nefes olacak bilirsin.
Ruhundan, insanlığından,
Benliğinden benlik verirsin.
Ufkunu genişletir olabildiğince
Evreni sevdirirsin.
Tutarsın ışıklı ellerinden
Geleceğe taşırsın.
Şarkılar, türküler dökülür dillerinden,
Sevgi kokan, barış tüten türküler…
Her insanda dalga dalga sen varsın,
Sen bayraksın, sen vatansın, sen yarsın. Sen adına “Öğretmen” denilen Adsız kahramansın…
SAKİN ÖNER