Ülkümüzü erce yazan,
Göçüp gitti Arif Ozan.
Üç hilale âşık suzan,
Göçüp gitti Arif Ozan.
Başvurmadı hiç yalana,
Hicivler yazdı talana,
Ateş püskürdü yılana,
Göçüp gitti Arif Ozan..
Samsun'du ili, yöresi,
Misaldi bize töresi,
Türk Milletinin gür sesi;
Göçüp gitti Arif Ozan.
Hakkı haykırdı yılmadan,
Batıl yollara dalmadan,
Sarsılsa da yıkılmadan,
Göçüp gitti Arif Ozan.
Nice yıldır kanar yaram,
Sanki bize gülmek haram.
Geldi derken artık sıram;
Göçüp gitti Arif Ozan.
Yoktu uğraşında hile,
Hayatı doluydu çile,
Hayrandı " lale"ye "gül"e,
Göçüp gitti Arif Ozan.
Dâvânın yılmaz eriydi,
Hak kelamında seriydi,
Ülkünün baş neferiydi,
Göçüp gitti Arif Ozan.
Teli kırık çalmaz sazım,
Yokluğuyla dinmez sızım,
Hüznümüze tarif lazım,
Göçüp gitti Arif Ozan.
Hak'tan gelmiş ise emir,
Ne genç kalır ne de bir pir.
Niyazkâr'ım can misafir;
Göçüp gitti Arif Ozan.
(Niyazkâr )
İnanmış insanlar için ölüm, "âsûde bahar ülkesinin" giriş kapısında koklanan bir katmer güldür, ölüm; mü'minler için aslâ son nokta değil, yalnız bir noktalı virgüldür. Ölüm; aslında bir elvedâ değil, yeni bir hayata merhabâdır. Ölüm; ölümün öldüğü ebedî âleme gitmek için bir borcu edâdır...
Rahmetli Karakoç'un dediği gibi;
"Artık ne kar yağar, ne ben üşürüm,
Ne de saçlarımı dağıtır rüzgâr...
Sağ iken bir günde bin kez ölürdüm;
Şimdi ölüm yoktur, ölümsüzlük var..."
OZAN ÂRİ̇F Hakk'a yürüdü.
Hepimizin başı sağ olsun. Allah (c.c.) taksirâtını affetsin. Rûhu şâd, mekânı Cennet, makâmı âlî olsun. Sonsuzluğun Sâhibi'ne vuslat için Âlem-i Cemâl'e giden Ülkücü Hareketin çilekeş ozanı OZAN ÂRİF'e; Yüce Rabbimizden rahmet ve mağfiret, Efendimiz Alryhisselâtü Vesselâm'dan şefkat ve şefâat niyaz ediyoruz.
Ozan Ârif'in, cümle şehitlerimizin ve geçmişlerimizin rûhu için
el-FÂTİHA...