Yüreğimde delidengiz hasretin,
Ufukları tarıyorum sen yoksun.
Billah ayrılığın ölümden çetin,
Efkârlanıp duruyorum sen yoksun.
Ömür hazan vakti, gelse de bahar,
Bülbül güle yangın öter her nehâr,
Bir bilsem sevdiğim gönlünde kim var?
Hüzünlere karıyorum sen yoksun.
Bitmeyen efkârın bırakmaz peşi,
Harlıyorsun rûhumdaki ateşi,
Öteledim yıldız, ayı güneşi,
Ben sevdanla eriyorum sen yoksun.
Gündüz hayâl, gece düşte göreyim,
Sen ceylan ol, ben izini süreyim,
Dile benden öz canımı vereyim,
Vuslatını kuruyorum, sen yoksun.
Bilmem nasip midir her seven kula,
Şu kahpe dünyada yârini bula?
Bir saldayım, ne geziyor pusula?
Aşka dümen kırıyorum, sen yoksun.
Rabb'imiz biliyor mecnûn hâlimi,
Yıllardır ettirir çölde tâlimi.
Nasıl arz edeyim şu ahvâlimi?
Bir meçhûle yürüyorum sen yoksun.
Sendin Niyazkâr 'a Hakk'tan hediye!
Hicran acısıyla kahrettin niye?
Bir ömür bekledim gelirsin diye;
Son nefesi veriyorum sen yoksun
(Niyazkâr)