An içinde nice andan geçeriz…
Cânân için cism ü candan geçeriz…
Hepimize belli sayı verilmiş;
Sonu meçhul bir zamandan geçeriz...
Bahşedilmiş Hak’tan, cüz i irade,
Hırs yüzünden, hak izandan geçeriz…
Nefse mahkûm hep suizan eyleyip,
Baldan tatlı “hüsn ü zan” dan geçeriz…
İblis vesveseyle aldatır bizi,
İsyan ile din-imandan geçeriz…
Bir ömür boyunca günah yüklenip,
Nasuh bir tövbeyle handan geçeriz…
Sünnetiyle Resulü’nün izinde,
“Kul olmaya” şan, ünvandan geçeriz…
Sırrımızı bilmez nadan olanlar,
Aşk ehliyle ne ummandan geçeriz…
Kalmaz şu dünyaya ihtirasımız,
Son nefeste her gümandan geçeriz…
Niyazkâr’ım kalkar sessiz bir gemi…
Veda eder, şu limandan geçeriz….
Berzah, Mizan, imtihandan geçeriz…
Yezdan için dü cihandan geçeriz…
07.01.2015
Köksal CENGİZ(Niyazkâr)