BU SON DERS

~~

SEVGİLİ MESAİ ARKADAŞLARIM, DEĞERLİ VELİLERİM VE SEVGİLİ ÖĞRENCİLERİM;

 MÜDÜRLÜĞÜNÜ YÜRÜTMEKTE İKEN İÇERİDE VE DIŞARIDA BİR KAÇ MÜNAFIK VE ZALİMİN ASILSIZ İDDİALARINA KURBAN EDİLEREK MÜDÜRLÜK GÖREVİMDEN ALINDIĞIM VE İDARİ MAHKEMENİN ESASTAN BOZARAK LEHİME KARAR VERMESİNE RAĞMEN HALA DAHA ATAMAMIN YAPILMADIĞI OKULUMUN BU GÜN GERÇEKLEŞTİRECEK MEZUNİYET GECESİNDE OLSAYDIM AŞAĞIDAKİ ŞİİRİMİ SİZLERLE PAYLAŞACAKTIM. BAŞARILARINIZ DAİM YOLUNUZ AÇIK OLSUN CANLARIM! 



BU SON DERS

 Bir hüzün saklıdır ayrılıklarda…

Son kampanası vururken kalkan trenlerin,

 Nice hüzünlerini bölüşürüz

 El eden yüreklerin...

 Ve... Alıp götürürken bilinmezin vagonları

Ardından ah çekeriz

 Meçhule gidenlerin.

 Hâl icabı,

Sabır memesi emdiğimizi unuturuz da;

 Aşinası oluveririz tükenen takvimlerin.

 Yıllar yılları kovalar bu resmigeçitte

 Bir anda fark ederiz büyümüş olduğunu

 Abdullahların, Ayşelerin, Ömerlerin…

Mesafeler kısaldıkça özlenen istasyona,

 Arttıkça artar heyecanımız.

 Coşku ve sevinçleri oluruz sevinenlerin.

 Her yol ayrımı;

Yeni bir umuda gebedir, biliriz.

 Düşlerini hayra yorarız,

 Sabırla bekleşenlerin.

 Çekilen bunca sıkıntıysa,

 Boşa değildir.

 Hicranlarını bir anda yok eder,

 Vuslata dönüştürürüz,

 Gönülden sevişenlerin.

 Ve bir gün de;

 Trenler bizim için kalkar,

 Yavaş ve sessiz…

Yol eyler mi bilinmez, yol ettiklerimiz.

 Bu kalkışta susar kampanalar,

 Sallanmaz ellerimiz.

 Bir düdük öter;

İnce, uzun, yanık ve tiz!

 Kulaklarınızda yankılanır öğrettiklerimiz.

 Çocuklar! Sevdikçe büyür insan,

 Sevdikçe yücelirsiniz…

Bir cennettir ülkemiz,

 Ve asildir milletimiz.

 Dilimiz ki;

“Ana sütü kadar saf,

 Ana sütü kadar temiz.”

Türk’ü söyler türkülerimiz.

 Size emanet Al Bayrağımız ve

 Bütün değerlerimiz.

 Size emanet Cumhuriyetimiz ve geleceğimiz.

 Çocuklar! Bu son dersimiz…

                                  Köksal CENGİZ

                                  Erkut Soyak Anadolu Lisesi Müdürü

                                 Ümraniye/İSTANBUL