Yine bütün hüznüyle
Çöktü üstümüze Eylül sarısı...
Gönlümüz iki parça
Yaşayamadığımız yazda kaldı yarısı...
Döndük içimize baktık
Bir yanda mazi sızısı,
Bir yanda ulaşamadığımız hedefler,
Buluşamadığımız canlar acısı...
Her gün hayat ağacından
Bir tanıdık dost yaprak düşer toprağa...
Rengi altın sarısı...
İki damla gözyaşı dökülür gözlerden
Toprağa karışır anısı...
Kalan yapraklarla haşırneşir...
Hayat ağacına sarılır dallarımız
Düşünürüz ne zaman, nerede
Düşecek kaçıncı yaprağız
Topraktan geldik
Toprağa karışacağız..
Bütün kavgalar bitecek
Herkesle barışacağız...
Son bahar bitecek
Bütün yapraklar bir başka boyutta
İlk baharda buluşacağız.