Yazlık evimde bilgisayarımın arşivinde gezinirken ne zaman alıntı yaptığımı bilmediğim günlük yaşantımızı gözden geçirme adına önemli gördüğüm kısa bir makaleyi siz mümtaz okurlarla paylaşmanın gereğini düşündüm;
*
Herkes hayata kendi yürek penceresinden bakar ve sadece görmek istediğini görür. Nereye baktığınız değil, oraya nasıl baktığınız önemli. Çünkü hayat, niyete göre şekillenir. Ve baktığınız yerde olanı değil, görmek istediğinizi görürsünüz. Bu anlamda hayata olumsuz bakan sorun yumağı olmuş bir hayatla karşılaşır.
Hayata olumlu bakan insanlar daha girişken, daha cesur, daha moralli olup sorunların üstesinden daha rahat gelirken, sorunları bahane ederek mutsuzluğa ve umutsuzluğa kilitlenenler hep sıkıntı ve beklenti içinde olurlar. Ama gerçek şu ki bazı insanlara dünyayı da sunsanız mutsuz olacak bir şey bulurlar.
Ne demiş Pablo Neruda; 'insan ulaşamadığı her şeyin delisi, sahip olduklarınınsa nankörüdür'…
Hayat aslında güzeldir, ancak dikkatsiz, ilgisiz ve duygusuz yaşadığımızdan güzellikleri ıskalarız, çoğu kez...
Ne güzelliklere özen gösteririz, ne ayrıntılara dikkat ederiz, ne de elimizdeki artıları görmek için çabalarız. Hayat sürdükçe de sorunların sonu gelmez. Biri bitince öbürü başlar.
Oysa çözümü olan her sorun “küçük sorun”dur. Ne yazık ki bunu gerçekten büyük ve çözümsüz problemlerle karşılaştığımız zaman anlarız. Aslında ölüm dışındaki tüm sorunlar küçüktür.
Telafisi imkânsız tek bir şey vardır; ölüm...
Bunun dışında ki her şeyin bir çözümü vardır. Önemli olan problemlere hapsolmamak, hayata olumlu yaklaşmak ve mutlu anları yakalamaya çalışmaktır.
* Düşünün lütfen;
Sabah uyandığımızda hangimiz, bize o gün de yaşama şansı verildiği için şükrediyoruz?
* Kaçımız, “Bugün çok güzel bir gün, çünkü ben bugün de yaşıyorum” deyip neşeyle kendimizi kutluyoruz?
HANGİMİZ?
O halde lütfen önce uykudan UYANalım.
* Lavaboda yüzümüzü yıkarken kendimize GÜLÜMSEyelim ve ilk günaydını kendimize söyleyelim.
Sonra pencereyi açıp sabah rüzgârını, hayatı içimize çeker gibi, soluyalım...
Ne olursa olsun kendimizi SEVmekten vazgeçmeyelim..
Düşünün biz kendimizi sevmezsek, başkaları bizi niçin sevsin?
Olabildiğince UMUTlanalım. Çünkü onsuz hiç bir şey olmaz: Yaşamak dâhil...
Umudumuz oldukça da korkmayalım; inanalım ki sorun varsa;
ÇÖZÜM de vardır,
ÇARE de...
Ve çare SİZSİNİZ...