Ölmeden ölmeye verince karar
Ruhu bedeninden eyledi firar
İyi dedikleri verince zarar
Kırıldı kolları; ayağı, eli
İkiye büküldü, bükülmez beli.
Sakal sıvazladı biri, ikisi
Göğsünü okşayıp güldü irisi
Vicdan demeyince biraz dirisi
Kızardı, bozardı; kurudu dili
İkiye büküldü, bükülmez beli.
Hayalleri hatıradan beslendi
Pişman oldu ele güne seslendi
Doğruldu yerinden suçu üstlendi
Deryaya ulaştı gözünün seli
İkiye büküldü, bükülmez beli.
Gün geldi kendine iğne batırdı
Gün geldi kendini yere yatırdı
Duyunca nedensiz, ani çatırtı
Ayağa fırladı saçının teli
İkiye büküldü, bükülmez beli.
Uykuları kaçtı, görmedi rahat
Yoktu bulamadı bir tek kabahat
Evveli emirde durunca saat
Üşüttü temmuzun kor gibi yeli
İkiye büküldü, bükülmez beli.
İPEKLİ, en büyük acıyı tattı
Garipti herkesin gözüne battı
Oturdu yerine özüne çattı
Çıkınca ortaya herkesin keli
İkiye büküldü, bükülmez beli.
