Yalnızlık, Yorgunluk, Bıkkınĺık (Akran Yetim) Mi Diyelim

Bu günlerde neyse hep yalnızlık, yorgunluk,bezginlik var ruh halimde...
Halbuki meşguliyetim var ,koşturuyorum ama yinede oturduğumda, fikrimi,ruhumu yokladığimda hep aynı duyguları hissediyorum..
Adnan Şenses'ten,
Yorgunum dostlarım yoruldum artık,
Vefasiz yıllara dargınım artık,
Parçasını dinliyorum..
Müzik ruhun gıdasıdır, derler, çok doğru...
Şarkılar, Türküler olmasa duygularımız nasıl ifade olunacak,karşılık bulacak..
Müzik, ifadeden aciz olduğumuz duygularımızı,düşüncelerimizi dile getiriyor..
Niye bu yorgunluk bıkkınlık, bezginlik diye düşünüyorum..
Bizler gençliğimizden itibaren mücadele adamı,ideal adamı,fikir adamı olarak yetiştik..
Ocaklara koşturduk, fikri olarak hep okuduk,okullarda emperyalist güçlerle savaştık..
Girilemez denilen okullara girdik,çalışılımaz denilen fabrikalarda çalıştık..
Bölünen mahallelere birleştirdik. Gidilemez denilen şehirlere,kazalara gittik,idealistçe ölümü göze alarak çalıştık..
Biz ülküdaşlığı herşeyden üstün tuttuk..Kardeşten de öte bildik o duyguyu..
Bir selamla evlerimizi ,gönüllerimizi açtık,arkadaşlarımıza .
Nereden gelirse gelsin,bir sıkıntısı varsa derdine derman olduk,işini hallettik..
Maddi manevi yardım, ettik..ederdik..
Zannetmiyorum ki bir başka nesil,kuşak bizdeki samimiyeti yaşasın.... Mümkün değil..
Bizde cinsiyet hiç olmadı, kız ,erkek ayrımı olmadı ülkücülük tek birleşilen nokta olmuştur..
Kaliteli ülkücü, veya kalitesiz ülkücü derdik..
Okurduk,bıkmadan usanmadan ..
Okul kantininde bir araya gelince kitap tartışır, şiir okur,yeni yazarlardan konuşurduk .
Türk Milletine çağlar atlatacak,Batıyla her alanda yarışır hale getirecektik..
Esir Türklere çare olacak,umut olacak,özgürlüğüne kavuşturacaktık..
Yaşımız küçüktü ama davamız idealleriniz büyüktü..Dünyaya meydan okuyacak kadar..
O kadro iş başına geçseydi, Şu anda süper güç olur,dünyaya kafa tutuyor,olurduk..
Başbuğun yazdığı dokuz ışık doktrini uygulansaydı, Türkiye çağ atlar, Milletimiz eşit, demokrat, müreffeh bir yaşantıya kavuşmuş olurdu..
Her alanda ülkücü yetişmişti, bunlar kadroya geçseydi kimse bizi tutamazdı...
Bugün ülkücüler hakkında ahkâm kesenler var, bizi tanımadan hakkımızda hüküm yürütüyorlar, olanlara kişilere bakıp bizi eleştiriyorlar..
Şu iyice bilinmeli ülkücülük Türk Milletinin bir damarıdır..Türk Milleti dünya sahnesine çıktığı günden itibaren Kut Almıştır.. Bu kutu devam ettiren bu damardır .Vazifesi hangi çağ olursa olsun, Türk Milletini ne pahasına olursa olsun yaşatmaktır.
Bu her çağda ,zamanda devam etmiştir.Çanakkalede Kurtuluş Savaşinda da Bu damarım sahibi , Türk milliyetçilerinde ,Devam etmektedir..
Türk Milletini yok etmek isteyen emperyalist güçler bu fikri ve fikir adamlarını yok etmek isterler ama bakarlar ki o damar bir anda yerden fışkıriverir..
İstanbul,Ankara başarısının temeli bu RUH ve mücadeledir..
Bunu ülkücü olmayan anlayamaz.
Bizler gençliğimizi yaşayamayan bir nesiliz..
Hayata atıldık yine devamızın emrinde mücadele ettik ,bıkmadan usanmadan çalıştık..
Her türlü riski göze alarak siyasi çalışmalar yaptık...Ama sonuç güvendiğimiz teşkilattan kazık yedik,hiçbir derdimizde arkamızda destek göremedik..
Parçalandık,bölündük ...
Birbirimize düşürülĺdük.. Bizimle yola çıkanlar, omzumuza basarak yükselenler, bizi yari yolda bıraktılar..ĺ
Bizler siyaset bilmedik,oyunları hissetmedik, kullanıldığımızı anlamadık..
Olsun dedik,biz Allah rızası için çalışıyoruz, önemli değil dedik..Dedikte dedik...
Yavaş yavaş yoruldum bıktık, usandık..
Arkadaşlarımız canlarımız yavaş yavaş aramızdan ayrılıyor, veda bile etmeden..
Bir yandan akransız kalıyoruz..Bence en acisi budur..
Bazen düşünüyorum da ğüvendiğimiz dağlara karlar mı yağdı..
Ruha gönüle bezginlik geldi..Yorulduk dostlar,yorulduk artık.
Kiminle mücadele edeceğimizi şaşırdık, kendi içimizden çıkanlarla mi?
Emperyalist güçlerle mi..
Yerli işbirlikçilerle mi ?
Nereden nereye geldik,daldan dala kona göçe biryerlere geldik..
Kendimle şöyle yüksek sesle düşündüm galiba...
Biraz dinlensek bu yorgunluk bezginlik geçer, besmele çeker yeniden başlar mıyım bilmiyorum..?.
Bildiğim tek birşey var,yürekte yanan ateş anca toprakla buluştuğumuz gün sönecektir.
Ülkücünün bana göre incelenecek,korkulacak, çekinilecek yönü bu yönüdür.
Düşmanlar umutlanmasın, ülkücünün toprağa verdiği inanç ,güç daha nice ülkücülere umut,ışık güç olacaktır...